Posted by അവളോട് തോന്നിയ ദേഷ്യം സഹതാപമായി മാറിയത് അവളിലെ നന്മ കണ്ടിട്ട് തന്നെ ആണ്. ഓരോരോ ചിന്തകൾ മനസിനെ പിടിച്ചുലക്കുമ്പോൾ എവിടെയോ ദേവുവിന്റെ മുഖം തെളിഞ്ഞു വന്നു.. എപ്പോളും ശോകം നിറഞ്ഞ മുഖം. നിറഞ്ഞൊഴുകാൻ വെമ്പി നിൽക്കുന്ന കണ്ണുകൾ… എത്ര മാറ്റി ചിന്തിക്കാൻ നോക്കിയിട്ടും അവളുടെ മുഖത്തിനു എപ്പോളും ആ ഭാവം തന്നെ ആണ്. പാവം എപ്പോളും ഓരോരോ കാരണങ്ങൾ ആണ് അവൾക്കു സങ്കടപ്പെടാൻ. ഇപ്പോഴത്തെ അവളുടെ വിഷമത്തിന് കാരണം ഞാൻ ആണ്. എന്നോടുള്ള അവളുടെ പ്രണയമാണ്. ……ദേവുവിന്റെ ചിന്തകൾ മനസിനെ പിടിച്ചു പിഴിഞ്ഞെടുക്കുന്ന പോലെ തോന്നി.. മനസ്സിൽ ഒരു തീരുമാനം എടുത്താണ് ഞാൻ അന്ന് ക്ലാസ്സിൽ കയറിയത്..
ഹരിയോടൊപ്പം സ്മിത മിസ്സിന്റെ ക്ലാസിൽ ഇരിക്കുമ്പോളും എനിക്ക് ഒരു സമാധാനവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.
” എടാ അവൾക്കു എന്നോട് ശരിക്കും പ്രേമം ആണോ ? “
ആർക്കു? “
മിസ്സിന്റെ ദേഹത്തുനിന്നു കണ്ണെടുക്കാതെ ഹരി ചോദിച്ചു.
” ആ പെണ്ണിന് … “
” പിന്നെ ഇഷ്ടമല്ലാഞ്ഞിട്ടാകുമോ നിന്നേം സഹിച്ചു നിന്റെ വായിലിരിക്കുന്ന തെറിയും കേട്ട് നിന്റെ വീട്ടിൽ താമസിക്കുന്നത്… “
” അപ്പൊ അവൾക്കെന്നെ ശെരിക്കും ഇഷ്ടം ആണല്ലേ….? “
എന്റെ സംസാരത്തിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റം കണ്ടിട്ടാകണം മറുപടി എല്ലാം ഒരു ചുഴിഞ്ഞ നോട്ടത്തിൽ അവൻ ഒതുക്കി..
” എടാ ഞാൻ ആലോചിച്ചു നോക്കി… “
ശ്രദ്ധ മുഴുവൻ മിസ്സിൽ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞത് അവൻ കേട്ടില്ലന്നു തോന്നി. ഞാൻ അവനെ തട്ടി വിളിച്ചു…
” എന്താടാ ? “
” എടാ ഞാൻ ആലോചിച്ചു… ന്നു “
” എന്ത്? “
” ആ പെണ്ണിന്റെ കാര്യം.. .? “
” എന്നിട്ട്.. “
ഹരി ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.
” എന്നിട്ടെന്താ… എനിക്ക് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കൻ പറ്റുന്നില്ലടാ… അവൾ. സുന്ദരി ആണ്.. നല്ലവളാണ്.. പാവം ആണ്.. അന്നൊരിക്കൽ നീ പറഞ്ഞത് പോലെ അവൾ എന്നേ മനസിലാക്കിയത് പോലെ വേറെ ആരും മനസിലാക്കിട്ടുണ്ടാവില്ല… എങ്കിലും…. എന്തോ …..? “
” എന്ത് എങ്കിലും നിനക്കു അവളെ ഇഷ്ടം ആണെങ്കിൽ അങ്ങ് തുറന്നു പറയണം.. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അവളിപ്പോ നിന്റെ ഭാര്യ അല്ലെ? “