മദജലമൊഴുക്കുന്ന മോഹിനിമാര്‍ [യോനീ പ്രകാശ്‌]

Posted by

എന്റെ ഉള്ളിലൊരു ഉള്‍ക്കിടിലമുണര്‍ന്നു.

ഇന്ന് രാത്രി ഏട്ടത്തിയമ്മ എന്റെ ഒപ്പം കിടക്കുമെന്നാണോ പറഞ്ഞത്.?
അതോ ഞാന്‍ കേട്ടത് തെറ്റിയോ..?

ആ വാക്കുകളുമായൊന്ന് പൊരുത്തപ്പെടാന്‍ ഒരു വട്ടം കൂടൊന്ന് മനസ്സില്‍ റീവൈന്റ് ചെയ്യേണ്ടി വന്നു.

എന്റെ ഏടത്തി ഈ രാത്രി മുഴുവന്‍ എന്റെ കൂടെ ഈ റൂമില്‍..എന്റെ കട്ടിലില്‍..!
ദൈവമേ …ഇങ്ങനെ കൊതിപ്പിച്ചു പരീക്ഷിക്കരുതേ..

എന്റെ ഉള്ളില്‍ ആഹ്ലാദം തിരയടിച്ചു..ഉയര്‍ന്നു..പതഞ്ഞു….സാധനം വീണ്ടും പൊങ്ങി..!

അതിന്റെ അലകള്‍ ചിലപ്പോ അവര്‍ എന്റെ മുഖത്തും കണ്ടു കാണും

“ഹല്ലോ…എന്താണ്..?”

അവരെന്‍റെ താടിയ്ക്ക് തട്ടി .

ഞാനൊന്ന് ചമ്മി.

“വെറുതെ അനാവശ്യ ചിന്തകളൊന്നും വേണ്ടാ..ട്ടോ….മൊത്തം അഴുക്കു നിറഞ്ഞു കിടക്കാണ് ഈ തലയ്ക്കുള്ളില്‍..അതൊക്കെ തൂത്തു വൃത്തിയാക്കി കുറെ നല്ല ചിന്തകള്‍ മനസ്സിലേക്ക് കേറ്റി വിടേണ്ടത് അത്യാവശ്യണ്..ന്നിട്ടൊന്ന് ഫ്രെഷാക്കി എടുക്കണം ..പഴയ പോലെ..! നമുക്ക് ആ പഴയ അമ്പുട്ടനാവണ്ടേ…ഏടത്തിയെ ഏടത്തിയായിത്തന്നെ കണ്ടോണ്ട് മോശായ ചിന്തോളൊന്നുമില്ലാതെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന,സ്നേഹിക്കുന്ന ആ പഴയ ആള്‍…! വേണ്ടേ..ങ്ഹും..?”

പ്രതീക്ഷകളെല്ലാം അസ്തമിച്ചു..ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് എന്തെല്ലാമോ നേടിയെന്നു തോന്നിയിരുന്നു..പക്ഷെ അവര്‍ ഒരു മാലാഖയെപ്പോലെ എന്റെ മനസ്സില്‍ വെളിച്ചം കടത്താന്‍ ശ്രമിക്കുകയാണ്.

മനസ്സ് ആകെ ഇടിഞ്ഞു തകര്‍ന്നെങ്കിലും അത് പുറത്തു കാണിക്കാതെ ഞാന്‍ സമ്മതറിയിച്ച് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ച് കാണിച്ചു.

“എന്നാ വാ..നമുക്ക് കഴിക്കാം..ഇനി അതിനു തടസമോന്നുമില്ലല്ലോ..സാറിന്..!”

അവര്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എന്നെ തള്ളിക്കൊണ്ട് റൂമിന് പുറത്തേക്ക് നടത്തിച്ചു.

അപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സില്‍ സ്വാഭാവികമായൊരു സംശയമുണ്ടായിരുന്നു.
അത് മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ ഏട്ടത്തിയമ്മ തന്നെ ആ സംശയം നിവൃത്തിച്ച് തന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *