Posted by “ചേട്ടന്‍ ഇനി നാളെയെ വരുള്ളൂത്രേ…ആ മറ്റേയാളുടെ വീട്ടിലാ..അവര്‍ വിടുന്നില്ലെന്ന്‍..! ആഹ്..അല്ലേല്‍ തന്നെ വന്നിട്ടെന്തിനാ..!”
അവസാനം പറഞ്ഞത് ഒരു പിറുപിറുപ്പായിരുന്നെങ്കിലും ഞാനത് കേട്ടു.
ഞങ്ങള്‍ ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും അച്ഛനും മുത്തച്ഛനും കഴിച്ചെണീറ്റ് പോയിരുന്നു.
കുഞ്ഞേച്ചി മാത്രം ഡൈനിംഗ് ടേബിളിന് മുന്നിലിരിപ്പുണ്ട്.
ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും പ്ലേറ്റില്‍ കയ്യും വച്ചു കൊണ്ട് മൊബൈലില്‍ എന്തോ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിപ്പുണ്ട്.
“ദേ..പെണ്ണെ..കഴിക്കാനിരിക്കുമ്പോ ഈ സാധനത്തില്‍ കുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കരുതെന്ന്‍ ഞാന്‍ പറഞ്ഞതാണേ..!”
ഏട്ടത്തിയമ്മ കുഞ്ഞെച്ചിയെ സ്നേഹത്തോടെ ശാസിച്ചു.
“ആഹാ..ഇതാര്…വിശപ്പില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്…!”
എന്നെക്കണ്ടതും കുഞ്ഞേച്ചി കളിയാക്കുന്ന പോലെ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു.
ഞാന്‍ ഒരു ഇളിഭ്യതയോടെ ഏട്ടത്തിയമ്മയെ നോക്കി.
അവര്‍ക്കെന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലായി.
“മതി മതി ..പോയി കൈ കഴുകിയേ..കണ്ടില്ലേ പാത്രം ഒണങ്ങിപ്പിടിച്ചിരിക്ക്ണേ..!”
ഏട്ടത്തിയമ്മ കുഞ്ഞേച്ചിയുടെ കയ്യിലിട്ടൊന്നു തട്ടി.
“ശരി..ശരി..പോളണ്ടിനെക്കുറിച്ച് ഞാനൊരക്ഷരവും മിണ്ടുന്നില്ലേ..!”
എനിക്കിട്ടൊന്നു താങ്ങുന്ന പോലെ പറഞ്ഞിട്ട് കുഞ്ഞേച്ചി എണീറ്റ്‌ കൈ കഴുകാനായി പോയി.
ഏട്ടത്തിയമ്മ കഴുകാനുള്ള പാത്രങ്ങളെടുത്ത് അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കാന്‍ നേരം എന്നെ നോക്കി ‘മൈന്‍ഡ് ചെയ്യണ്ട’ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ കണ്ണടച്ചു കാണിച്ചു.
കുഞ്ഞേച്ചി കൈ കഴുകി വന്നു എന്നെ നോക്കിയൊന്നു ചിരിച്ചു.
എന്നിട്ട് പയ്യെ അടുത്തു വന്നു എന്റെ ചെവിയില്‍ കുശുകുശുത്തു.
“നമ്മളൊന്നും വിളിച്ചാ വരില്ല്യാല്ലേ…ങ്ഹും..ഇതൊന്നും അത്ര ശരിയല്ലാട്ടോ..!”
ഞാനൊന്നു ഞെട്ടി.അര്‍ത്ഥം വച്ച് പറയുന്നപോലെ.. ഇനി ഇവളെങ്ങാന്‍ വല്ലതും കണ്ടോ..”
എന്റെ ഉള്ളിലൊരു കൊള്ളിയാന്‍ മിന്നി.
ഞാനൊരു ഭയപ്പാടോടെ അവളെ നോക്കി.
അവള്‍ കുണുങ്ങി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മൊബൈലുമെടുത്തോണ്ട് ഗോവണിയ്ക്ക് നേരെ നടന്നു പോയി.
എനിക്കൊരല്‍പം ആശ്വാസമായി.