Posted by അവള്‍ വെറുതെ കളിയാക്കിയതാണെന്നതിന്റെ തെളിവ് ഞാനാ മുഖത്തു കണ്ടു.
മുകളിലത്തെ നിലയില്‍ വടക്ക് വശത്തുള്ളതാണ് അവളുടെ കിടപ്പ് മുറി. പാടത്തേക്ക് ദര്‍ശനമുള്ള ഒരു ബാല്‍ക്കണിയുണ്ട് ആ മുറിയ്ക്ക്.
ആള് നന്നായി എഴുതുന്ന കൂട്ടത്തിലാണ്. സ്കൂളിലും കോളേജിലുമൊക്കെ നിറയെ സമ്മാനങ്ങള്‍ വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.
ഇടയ്ക്ക് ഒരു ഡയറിയും പേനയുമായി ബാല്‍ക്കണിയിലെ ചാരുപടിയില്‍ പാടത്തിന്റെ അറ്റത്തേക്കും നോക്കി ഇരിക്കുന്നത് കാണാം.
അന്ന് ഞങ്ങള്‍ക്കൊക്കെ ഒരു മനോഹരമായ കവിത കേള്‍ക്കാം.
അവളുടെ ശബ്ദവും നല്ലതാണ്..നല്ല ഈണത്തില്‍ അവളാ കവിത പാടുമ്പോള്‍ ഞങ്ങളൊക്കെ അതിലലിഞ്ഞങ്ങനെ ഇരിക്കും.
പിന്നെ നടുവിലുള്ളതും ഒരു കിടപ്പ് മുറിയായിരുന്നു. ഒപ്പോളായിരുന്നു അതിന്റെ അവകാശി. കല്ല്യാണം കഴിഞ്ഞു പോയപ്പോ അതൊഴിഞ്ഞു കിടപ്പാണ്.
ബന്ധുക്കളൊക്കെ വരുമ്പോ ആ മുറി ഉപയോഗിക്കും.
അതിനോട്‌ ചേര്‍ന്നാണ് ബാത്ത്റൂമുള്ളത്.
അത് കഴിഞ്ഞാല്‍ എന്റെ മുറിയാണ്. അവിടെയും ഒരു ബാല്‍ക്കണിയുണ്ട്. അവിടെ നിന്നാല്‍ കാഴ്ചയില്‍ ഒരു പാട് ദൂരം ഞങ്ങളുടെ തോപ്പാണ്.
അതിന്റെ അതിരില്‍ ഭാരതപ്പുഴയില്‍ ചേരുന്ന ഒരു തോടുണ്ട്.
ഏട്ടത്തിയമ്മ പാത്രമൊക്കെ കഴുകി ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി വന്നു.
“എന്തേ.. കഴിക്കാന്‍ തൊടങ്ങീല്ല്യേ അമ്പുട്ടാ…?”
അവര്‍ ഒരു പ്ലേറ്റെടുത്ത് എന്റെ മുന്നിലേക്ക് വച്ചു.
“ഏടത്തി വരാന്‍ നിക്ക്വാരുന്നു..!”
ഞാന്‍ നിഷ്കളങ്കമായി പറഞ്ഞു.
അവര്‍ ഒരു സെക്കന്റ് സ്റ്റക്കായി ..പിന്നെ ഒരു ഗൂഡസ്മിതത്തോടെ എന്നെത്തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ട്‌ ഒരു പ്ലേറ്റ് കൂടെ എടുത്ത് എന്റെ അടുത്തായി വച്ചു.
രണ്ടു പ്ലേറ്റിലും ചോറും കറികളും വിളമ്പിയ ശേഷം അവര്‍ എന്റെ അരികിലായി കസേരയില്‍ ഇരുന്നു.
“ഇനി കഴിക്കാല്ലോ സാറിന്..ല്ല്യേ..!”
എന്നെയൊന്നു പാളി നോക്കി അവര്‍ വശ്യമായൊന്നു ചിരിച്ചു.
ഞാനാകെ പൂത്തുലഞ്ഞു.
ആ സാന്നിധ്യം എന്നോടൊട്ടി നിന്നാത്തന്നെ മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്.
കഴിച്ചോണ്ടിരുന്നപ്പോ അവര്‍ എന്തൊക്കെയോ സംസാരിച്ചോണ്ടിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പാതി മുക്കാലും ഞാന്‍ കേട്ടില്ല. എന്റെ മനസ്സ് നിറയെ ആ ഒരു