മനു : സോറി ട്ടൊ….
ആതി : ചേച്ചി എന്തോരം കാരഞ്ഞുന്ന് അറിയോ….
മനു : എന്തിന്…..
രാജീവ് : അത് പറയാ… ആദ്യം പോയി അഞ്ചുനേ കണ്….
മനു വേഗം ആതിയെ വിട്ട് അഞ്ജുവിനെ കാണാൻ തിരിഞ്ഞു.
അപ്പോൾ തന്നെ അവൾ മുകളിൽ നിന്ന് ഓടി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവളുടെ മുഖം കണ്ട് മനു ആകെ തളർന്നു.
കരഞ്ഞുണങ്ങിയ കണ്ണിന്റെ സൈഡും അലംകോലമായി ചിതറിക്കിടക്കുന്ന മുടിയും.
അഞ്ചു ഓടിവന്ന് മനുവിന്റെ നെഞ്ചിൽ വീണു…
മനുവും അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു.
മനു : എന്താടി ഇത്…… നീ എന്താ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നെ…..
അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…. അവളുടെ സങ്കടങ്ങൾ കരഞ്ഞു തീർക്കുകയായിരുന്നു.
അമ്മയും രൂപയും ആ സമയം അവിടേതിയിരുന്നു..
അവളുടെ കരച്ചിൽ കണ്ട് മനു ദേഷ്യത്തോടെ രാജീവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
മനു : എന്താടാ ഇവിടെ ഉണ്ടായേ…..
അവൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോതിച്ചു.അതിന് ഉത്തരം നൽകിയത് അമ്മയായിരുന്നു….
മുത്തശ്ശൻ വന്നതും പറഞ്ഞതുമെല്ലാം ‘അമ്മ അവന് പറഞ്ഞു കൊടുത്തു….
അവൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… കാരണം അതെല്ലാം പച്ചയായ സത്യം ആയിരുന്നല്ലൊ….
മനു: അഞ്ചു…..
അവൻ സ്നേഹത്തോടെ വിളിച്ചു.
അവൾ പതിയെ അവനെ നോക്കി.
കണ്ണൊക്കെ കലങ്ങി ചുവന്നിരുന്നു.
മനു: നമുക്ക് കുറച്ചുനേരം ഒറ്റക്കിരുന്നാലോ….