അഞ്ചു: അങ്ങനെ പറയല്ലേ ഏട്ടാ….. ഏട്ടന് വല്ലോം പറ്റിയാ ഞാനും ചാകും……
അതും പറഞ്ഞ് അവൾ പൊട്ടികരയാൻ തുടങ്ങി…
അവന്റെ മനസ്സ് കൂടുതൽ കൂടുതൽ നീറുകയായിരുന്നു.
മനു: അങ്ങനൊന്നും പറയല്ലേ അഞ്ചു…. അത് കേൾക്കുമ്പോൾ തന്നെ വല്ലാത്ത വേദനയാ…..
അഞ്ചു: ഞാൻ കാരണം ഏട്ടന്റെ ജീവൻ വരെ ആബത്തിൽ ആയല്ലേ…..
മനു: നീ എന്റെന്ന് വാങ്ങും ട്ടൊ….. നീ ഇല്ലെങ്കിൽ ഇന്നീ ജീവൻ ഉണ്ടോടി…..
അഞ്ചു: എന്നെ വിട്ട് പോവില്ലല്ലോ….
മനു: പോവേ…. എവടക്ക്…..
അഞ്ചു: എങ്ങോട്ടും…..
മനു: ഞാനെവടെ പോവാനാ….. ഞാനിവിടെ എന്റെ അഞ്ചുന്റെ ഒപ്പം കാണും…. എന്നും…..
അഞ്ചു: സത്യല്ലേ…..
മനു: ആടി പോത്തെ…..
അവൾ നെഞ്ചിൽ നിന്നും തല മുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്ന് അവന്റെ ചുണ്ട് കവർന്നെടുത്തു.
അവൻ തിരിച്ചും… അവരുടെ ചുംബനത്തിന് കണ്ണീരിന്റെ രുചി ഉണ്ടായിരുന്നു….
മനു അവളെ മുറുക്കെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു….
അഞ്ചു തിരിച്ചും….
ഇരുവരും സ്വയം മാറന്നു….
സമയത്തിന്റെ പോക്കും പുറമേയുള്ളവരെയും എല്ലാം അവർ മറന്നു.
മനു കട്ടിലിൽ ചരിയിരുന്ന് അഞ്ജുവിനെ തന്റെ മടിയിൽ തലവച്ചു കിടത്തിച്ചു…
ആ മുഖത്തെ ദുഃഖവും കണ്ണീരും മായുന്നത് അവൻ കണ്ടു….
അവൻ അവളുടെ തലമുടിയിൽ വത്സല്യ പൂർവം തലോടി…
അവളുടെ അലംകോലമായ മുടിയിഴകൾ വകഞ്ഞു ശരിയാക്കി.
അഞ്ചു അവന്റെ മുഖത്തേക്ക്തന്നെ നോക്കിയാണ് കിടപ്പ്….